Jednym z przedmiotów liturgicznych są również dzwonki, bardzo często używane przez ministrantów nie tylko podczas Mszy Świętej, ale również wielu ważnych uroczystości. Są to instrumenty, które wydają dźwięki, w zależności od uderzenia serca, które znajdują się wewnątrz dzwonka, który powinien posiadać taki kształt, żeby dźwięk, który słyszymy był taki sam z każdego 
otworu. W zależności od ścianki (jej grubości), barwa dźwięku jest wyższa lub niższa. Przy wyborze właściwego dzwonka, znaczenie ma także wielkość świątyni, ponieważ słyszeć go muszą wszyscy zgromadzeni wierni, aby odpowiednio zareagować na jego dźwięk, który jest najbardziej doniosły ze wszystkich, które możemy usłyszeń w trakcie liturgii.
Jeśli użyte są dzwonki, to znaczy, że jesteśmy świadkami rozpoczęcia bądź zakończenia nabożeństwa. Kiedyś dzwonki pełniły jeszcze jedną dodatkową funkcję. Były to czasy, kiedy ludzie raczej nie mieli zegarków, więc małe dzwonki liturgiczne służyły jako przypomnienie o mszy. Ministranci używali ich chodząc dookoła kościoła.
W okresie od Wielkiego Czwartku do Wigilii Paschalnej ministranci zamiast dzwonków używają kołatki (grzechotki) z drewna, która składa się z młoteczka, podstawki oraz rączki. Jednym z rodzajów dzwonka jest także sygnatura, będąca dzwonkiem wejściowym, która umieszczana jest najczęściej przy wyjściu z zakrystii i ma za zadanie poinformować wiernych, że rozpoczynana jest procesja do ołtarza, a więc tym samym ma miejsce początek całej liturgii.