Kiedy zastanawialiście kiedyś, gdzie przechowywane są doczesne szczątki, to odpowiedź jest prosta: w relikwiarzach. Są to najczęściej naczynia w kształcie krzyża, skrzyni czy puszki, które obecnie mają także inne znaczenie; używane są podczas Mszy Świętej jako naczynie liturgiczne. Bardziej interesujące jest jednak ich pierwotne zastosowanie, gdyż sposób ewolucji jest niezmiernie ciekawy. W dzisiejszych czasach są mniej popularne, ale kiedyś każda zmarła osoba posiadała relikwiarz, który został zakopywany i zamykany w grobowcach wraz ze zwłokami.
Materiały do ich wykonania były bardzo różne, w zależności także od zamożności zmarłej osoby lub rodziny. Jednak najczęściej wykonywane były z metalu szlachetnego, a w państwach bogatszych wykorzystywano do tego celu kość słoniową, a zdarzało się również, że zdobiono je malowidłami i kamieniami szlachetnymi.
Dzisiaj relikwiarze przybierają głównie kształty krzyża, która charakteryzuje się wąskimi ramionami poszerzonymi na końcu.
Do produkcji relikwiarzy stosuje się najnowszą technologię, a jego wygląd nie zależy już od złotnika, który wykonywał całą pracę. Bardzo popularne były kiedyś wysokiej jakości relikwiarze w kształcie skrzyni lub pojemnika. Zwłaszcza w okresie renesansu dbano o każdy szczegół. Część z dawnych relikwiarzy przybierały formę antropomorficzną, zatem bardzo zbliżoną do części ludzkiego ciała.